Bezoek aan de St Thomas school en de Bisschop

De eerste avond werd ik om 18.30 uur verwacht bij de 'Rosary'(rozenkrans bidden. Dit gebeurd hier iedere avond. Ik heb mijn ogen uitgekeken, want wederom alles draait om dans en zang en natuurlijk bidden. Erg mooi om mee te maken.Ik ontmoette ook Father Sylvester, ook hem heb ik vorig jaar ontmoet. Alleen hij is nu priester in een ander dorp(een uur vanaf Obuasi). Hij heeft malaria en komt voor enkele dagen rusten in dit huis(pastorie).En hij heeft een dag in het ziekenhuis moeten liggen voor controle en hij heeft medicijnen. Fijn om hem te zien. Er word voor ieder eten even gebeden door de Fathers. Ook als Father Emmanuel weg rijdt maakt hij een kruis en bidt hardop voor ons allemaal een goede rit en behouden thuiskomst.
Verder zijn ze hier niet zo 'streng' als bij ons. Ze genieten van het leven, dansen en zingen en luisteren naar moderne muziek. Het zijn gewoon jongeren die priester zijn maar midden in het leven staan. De meeste priesters die ik nu ontmoet zijn rond de 30 jaar enkele zijn zelf pas afgestudeerd en zijn 20 jaar.
De volgende dag werd ik nog voor het ontbijt gebeld door Father Emmanuel dat we naar de school zouden gaan want iedereen stond te wachten! Vlug-vlug andere kleren aan getrokken,( O wat is het heet hier, transpireren doe ik de hele tijd!)en toen gingen we samen naar de school. Je kunt je dit niet voorstellen, alle kinderen van de high school staan netjes in de rij en wachten op je en groeten je in koor "good Morning Mam". Father Emmanuel vertelde wie ik was en wat ik kwam doen. Hij gaf aan dat we zo meteen naar alle klassen zouden komen.Natuurlijk moest ik ook iets vertellen , ik heb uitgelegd dat we schoolspullen bij me had vanuit Accra en dat we morgen voor iedere groep nog andere spullen zouden kopen in Kumasi.
Alleen het kijken naar al deze kinderen, geweldig. Ze riepen ook steeds 'hello, how are you?'! Na 15 minuten gingen we naar iedere groep.
Op dit moment waren de groepen niet zo groot, want een helft van de klas gaat in de ochtend uren naar school (07.00 tot 12.00 uur) en de andere groep in de middag (13.00 tot 17.00 uur) Dit wisselt om de week. Het nieuwe gebouw is bijna klaar en dan kunnen alle kinderen tegelijk naar school, wat dit is niet de goede oplossing om goed onderwijs te geven. In de middag uren zijn veel kinderen moe. Hier kan ik mij iets bij voorstellen, het is tijdens de middag uren veeeeeeeel te warm om iets te doen! Laat staan dat je dan iets leert of als leerkracht kuny onderwijzen!
Nadat we alle klassen bezochty hadden gingen we op bezoek bij de Bisschop Most Rev. Gabriel Justice Jaw Anokye, Catholic Bishop of Obuasi Diocese.
Het was een bijzondere ontmoeting. Voor het volgend jaar ben ik uitgenodigd om in zijn huis te komen slapen. Volgens hem was was dit beter voor mij gezien de airco die hij daar had.
Ik gaf aan dat ik het primna vond bij Father Emmanuael en dat ik dicht bij de school was. Na dit bezoek liet Father Emmanuel mij een stuk van Obuasi zien en zijn we bij de goudmijnen geweest. Indien er tijd is bezoeken we de mijn, anders het volgend jaar.