De tocht naar Obuasi en de St Thomas School

De tocht richting Obuasi begint. Volgens de mensen duurt de rit ongeveer 2 1/2 tot 3 uur.
Maar uit ervaring weet ik ondertussen dat je hier wel zeker een uur bij kunt rekenen ivm met de slechte toestand van de wegen.Het is een prachtige tocht.De natuur wordt steeds groener, mooie hoge bomen-bamboe, palmbomen etc.
Onderweg stoppen we om een kokosnoot te eten en de melk te drinken. Zalig!
Tot nu toe heb ik zoveel vriendelijke en hulpvaardigheid van de Ghanezen mogen ervaren, het voelt als een warm bad. Over het algemeen zijn de Ghanezen gul en helpen de anderen, ook materieel. Wie wat heeft, deelt dat met de anderen. Dat is vanzelfsprekend in Ghana!
Verder zijn ze beleefd en iemand helpen is belangrijker dan werk of zo iets las op tijd komen!
Het is onbeleefd om een tegenprestatie te vragen, toch behoor je iets terug te doen als iemand veel moeite voor jou heeft gedaan.
Onderweg lift een politieagent met ons mee, dan kan hier zo maar. Ze houden de auto aan en stappen in! Eeerst schrok ik en dacht wat nu weer, maar hij was heel vriendelijk.
Eindelijk bereiken we Obuasi. En zou ik Father Emmanuel weer ontmoeten. We moesten wachten in een kantoortje en na 5 minuten kwam hij. Ik was heel blij hem te zien, altijd met een lach en grapjes maken.
We hebben eerst iets gedronken en daarna over de plannen hier gesproken. Morgen gaan we naar de school om mij voor te stellen en brengen we een bezoek aan de Bisschop van Obuasi.