Omgaan met leven en dood.

Voor de Ghanezen is een begrafenis een feest. Nieuts is zo belangrijk als een mooie begrafenis. Het wordt groots gevierd, verspreid over meerdere dagen/ soms weken vol rituelen. De nabestaanden verzamelen zich bij het lichaam van de overledene. Iedereeen is wel op de een of andere manier betrokken bij de dorpsgenoot. Zo ook de schoonmoeder van Perpeteal, mijn vriendin in Obuasi. Ik ben uitgenodigd voor de 'one week' bijeenkomst. Op deze dag beslist de familie ook de datum van de begrafenis en hoe en wat. Het hoofd van de familie heeft de leiding en samen met de andere familie leden wordt alles besproken. Iedere familie heeft een 'family head'. Er is altijd een man het hoofd van de familie. Voor speciale vrouwen 'zaken' is er ook een vrouw die hiervoor aangewezen is. Zij luistert en beslist indien nodig. Deze keer maak ik geen foto's want ik ben uitgenodigd en mag samen met Emmanuel tussen de directe familieleden zitten. Ook de 'chief' komt naar deze bijeenkomst en krijgt een extra plekje. Er staan veel tenten waaronder veel stoelen staan waar mensen kunnen zitten. Als wij aankomen zijn er misschien wel al ruim 80/90 mensen en uiteindelijk denk ik meer dan 100. Veel muziek en praten. Er is een soort ceremonie meester die iedereen welkom heet ( ook wij) en geeft aan wie je bent en de eventuele giften worden opgenoemd. Ik geef geld, dit kunnen ze gebruiken voor bij de organisatie van de totale uitvaart. Wederom is iedereen in zwart en rood gekleed. Het is heel bijzonder om dit mee te maken. Uiteindelijk krijgt iedereen ook te eten en drinken. Wat een organisatie en de uitvaart kan pas plaats vinden eind januari. Er zijn nu enkele regels/afspraken die in het Ashanti gebied gelden rondom 'feest/ uitvaart lawaai"!