The Funeral
Door: Afia
Blijf op de hoogte en volg Phia
13 Oktober 2012 | Ghana, Obuasi
Vroeg uit de veren- ontbijten en dan op weg naar de "funeral".
We raken weer verstrikt in de drukte. Emmanuel wordt tot twee keer toe gebeld waar we bleven...traffic....traffic. Emmanuel reed snel door het verkeer. Inhalen en rondom kuilen rijden.daarna moesten we een landweg inrijden waar de weg zeer slecht was. grote stenen en echt waanzinnige kuilen weggeslagen door de regen, uiteindelijk kwamen wij bij het dorp en de kerk aan. Veel mensen stonden buiten in prachtige kleren (meestal rood en zwart) de kerk was al helemaal vol. Buiten stond op een groot grasveld grote tenten ook allemaal in de kleuren zwart en rood en heel veel stoelen. Emmanuel rijdt tot vlak bij de kerk we stappen uit en het koffer met priester kleren en spullen voor de mis worden snel meegenomen en ze kleden zich ergens om.
Ik wordt vriendelijk de kerk 'ingeduwd en krijg een plek vlak naast het altaar ,dicht bij de familie en de kist die voor het altaar staat. Ik kijk mijn ogen uit: Het gospel koor gekleed in aparte kleding. Alle mensen in de kerk zijn gekleed in Prachtige kleren, gasten komen in zwart en familie in rood en soms zie je ook wit.Voor een Ghanees is een begrafenis een feest
en het is geweldig dat ik dit nu kan meemaken.
Zaterdag is een 'populaire 'dag voor een begrafenisfeest. In de kerk duurt de viering ruim 2 uur met zang en preek. Er wordt vooral in hun eigen taal (Ashanti) gesproken af en toe Engels. De Familie( dochter) leest ook iets voor ...veel huilen en een prachtig lied/zang door de zoon gezongen...Ik krijg er rillingen van. Zo mooi en bijzonder. Na de viering mag ik mee naar het kerkhof een heel stuk verder lopen, ergens tussen de bomen en struiken zie je enkele grafstenen van overleden mensen staan. Helemaal bovenaan een bergje is een kuil gegraven.Het graf ( kuil) wordt gezegend en daarna gaan we terug naar de pastorie waar we iets te eten en drinken krijgen. Ik begrijp dat buiten ook mensen eten en drinken krijgen. De kist van de overleden moeder staat midden op het grasveld met een mooie poster/ foto erbij. Ik begrijp dat de kist pas na 6.00 pm in de kuil gezet wordt. Ik blijf op een afstand kijken en maak veel foto's. De priesters moeten allemaal onder een tent gaan zitten. Eerst gaan alle mensen de familie gaan condoleren en ze nemen van alles mee voor de familie.Ik kijk mijn ogen uit wat de kleding betreft en de hele ceremonie. Uit eindelijk gaan we rond 4.00 pm naar huis. Wat een dag!
We raken weer verstrikt in de drukte. Emmanuel wordt tot twee keer toe gebeld waar we bleven...traffic....traffic. Emmanuel reed snel door het verkeer. Inhalen en rondom kuilen rijden.daarna moesten we een landweg inrijden waar de weg zeer slecht was. grote stenen en echt waanzinnige kuilen weggeslagen door de regen, uiteindelijk kwamen wij bij het dorp en de kerk aan. Veel mensen stonden buiten in prachtige kleren (meestal rood en zwart) de kerk was al helemaal vol. Buiten stond op een groot grasveld grote tenten ook allemaal in de kleuren zwart en rood en heel veel stoelen. Emmanuel rijdt tot vlak bij de kerk we stappen uit en het koffer met priester kleren en spullen voor de mis worden snel meegenomen en ze kleden zich ergens om.
Ik wordt vriendelijk de kerk 'ingeduwd en krijg een plek vlak naast het altaar ,dicht bij de familie en de kist die voor het altaar staat. Ik kijk mijn ogen uit: Het gospel koor gekleed in aparte kleding. Alle mensen in de kerk zijn gekleed in Prachtige kleren, gasten komen in zwart en familie in rood en soms zie je ook wit.Voor een Ghanees is een begrafenis een feest
en het is geweldig dat ik dit nu kan meemaken.
Zaterdag is een 'populaire 'dag voor een begrafenisfeest. In de kerk duurt de viering ruim 2 uur met zang en preek. Er wordt vooral in hun eigen taal (Ashanti) gesproken af en toe Engels. De Familie( dochter) leest ook iets voor ...veel huilen en een prachtig lied/zang door de zoon gezongen...Ik krijg er rillingen van. Zo mooi en bijzonder. Na de viering mag ik mee naar het kerkhof een heel stuk verder lopen, ergens tussen de bomen en struiken zie je enkele grafstenen van overleden mensen staan. Helemaal bovenaan een bergje is een kuil gegraven.Het graf ( kuil) wordt gezegend en daarna gaan we terug naar de pastorie waar we iets te eten en drinken krijgen. Ik begrijp dat buiten ook mensen eten en drinken krijgen. De kist van de overleden moeder staat midden op het grasveld met een mooie poster/ foto erbij. Ik begrijp dat de kist pas na 6.00 pm in de kuil gezet wordt. Ik blijf op een afstand kijken en maak veel foto's. De priesters moeten allemaal onder een tent gaan zitten. Eerst gaan alle mensen de familie gaan condoleren en ze nemen van alles mee voor de familie.Ik kijk mijn ogen uit wat de kleding betreft en de hele ceremonie. Uit eindelijk gaan we rond 4.00 pm naar huis. Wat een dag!
-
17 Oktober 2012 - 06:53
Henk:
Hallo lieve Phia , ik heb je twee laatste verslagen net via Robbie' laptop gelezen.Het is inderdaad prachtig dit mee te maken en tegelijk helpen deze ervaringen je uitermate de mensen en gebruiken van Ghana veel beter te leren kennen dan de doorsnee tourist. Dit geldt trouwens voor meer ontwikkelingslanden waar omwille van het tourisme de inheemse cultuur veelal tot een soort folkloristische attractie afgewaardeerd wordt. Een voorbeeld hiervan is Bali...
Verder succes en veeeeel geduld gewenst.
Lieve groetjes Henk -
17 Oktober 2012 - 10:06
Henny:
Wat apart om een begrafenis mee te maken.
Het lijkt me zo puur.
Daar krijg je zeker rillingen van.
Beleef alles maar met volle teugen.
Groeten, Henny. -
22 Oktober 2012 - 13:38
Bisjiet:
Jeetje Phia...wat een belevenissen weer!!!
'Zuig' je nog even vol met Ghanese ervaringen, want het zit er alweer bijna op....(gelukkig ook weer!!!)
Ik mis je, liefs...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
