Obuasi 2, de kerk en het huis

In zijn ontvangstkamer hebben we even gezeten maar wij waren benieuwd hoe de kerk er nu uit zou zien.

Ik wilde ook graag het huis van mijn oom zien. Hij gaf aan dat het huis op de berg staat die naast de kerk ligt. Iedere ochtend liep mijn oom vanaf de berg naar de kerk, er was een klein paadje, Dit is er nu allemaal niet meer omdat de pastorie momenteel naast de kerk ligt.Bovenop de berg was het wel altijd iets koeler. Nu wonen er mensen uit Obuasi in maar het pand is eigendom van het bisdom.
De monseigneur had hulp van twee jonge priesters die hem assisteerden in de parochie . Rev. fr Emmanuel Sarpong en Rev. Fr. Sylvester BioH zij zouden ons de kerk laten zien en het huis. Monsignor Augustin BioH gaf aan dat we Aan de twee priesters onze vragen konden stellen want hij zelf moest op bezoek naar de bisschop van Kumasi.
Hij hoopte dat hij ons nog eens zag en of we fotó's hadden van onze oom . Ik gaf aan dat ik dit thuis zou nakijken en dacht dat mijn vader(broer van Pater Jan Oostenbach) waarschijnlijk nog foto's zou hebben.
We gingen de kerk bezichtigen. Het is een mooie en grote kerk. Helemaal afgebouwd en goed onderhouden. Dit heb ik wel anders gezien. Ik heb gefilmd en Bea maakt foto's. Er zit een mooie plafond in helemaal van hout. Prachtig !
Na de kerk wilde ik naar het huis gaan we liepen langs de school en ik heb even kunnen praten met leerkrachten. Het was een erg oude school. En het ontbrak hen aan materiaal. De kinderen renden op ons af en riepen weer Obruni en wilden aan ons voelen. Ze stralen helemaal als je ze een hand geeft en even met ze praat.
Een van de priesters was leerkracht en vertelde dat het de bedoeling was om de komende jaren een nieuwe school te bouwen tenminste als er geld genoeg zou zijn.

We gingen op weg naar het huis.Het was een flinke klim, er is een klein paadje slingerend omhoog door het gras en struiken.Dit zouden wij nooit gevonden hebben. Als je achterom keek kon je zo over Obuasi kijken, prachtig gezicht.

Het huis kwam in zicht tussen de struiken en bomen. Een grote boom stond voor het huis. Nu woonden er ruim 15 personen in het huis,volwassenen en kinderen. Binnen was het erg donker en er was geen licht/ stroom.
Het was echt een mooi huis alleen erg onderkomen, jammer. Je zou het zo willen opknappen.
Uiteindelijk gingen we weer terug. We kregen koffie/ thee aangeboden en brood met gebakken ei. Ook voor de chauffeur werd goed gezorgd.
IK heb met de priesters nog gesproken over de school en dat ik wilde proberen hen te helpen . Een van de priesters gaf aan "hier liggen toch je roots" misschien kun je ons helpen met de nieuwe school. We hebben de e-mail adressen uitgewisseld en gezegd dat ik spoedig contact zou opnemen en foto's van heeroom zou sturen en dat ik mijn best ga doen om de school te helpen. want diep in mijn hart wist ik al dat dit een van mijn projecten zou worden en dat ik zeker snel terug wil komen.
Vervolgens gingen we terug richting Kumasi.
..............ik vond het een heel speciale en bijzondere dag.